Hoe basale insuline te doseren voor diabetes

Insuline is een hormoon dat door bètacellen in de alvleesklier wordt aangemaakt en 'de deur opent' zodat glucose de cellen kan binnendringen, waardoor de bloedsuikerspiegel wordt gereguleerd.
Mensen met diabetes type 1 moeten hun toevlucht nemen tot vervangingstherapie in de vorm van injecties, omdat ze geen eigen insuline hebben of in zeer kleine hoeveelheden worden geproduceerd.

Insuline is basaal en bolus..
Basale insuline is ontwikkeld om de normale werking van het lichaam te ondersteunen.
Bolus - om het geconsumeerde voedsel te compenseren.

Basale insulines omvatten
- NPH-insulines
- Lantus
- Levemir

Bolusinsulines omvatten
-korte insulines, zoals Actrapid
-ultrakorte insulines zoals NovoRapid, Humalog, Apidra.

NPH-inulines, bijvoorbeeld Protafan, hebben een uitgesproken piek 4-6 uur na toediening.
Night Protafan is geselecteerd op suiker in de ochtend en suiker in de tweede helft van de nacht. Na de piek moet CK maximaal 1-2 mmol staan ​​of groeien. In dit geval zal de eerste helft van de nacht in 90% van de gevallen overweldigd worden door de piek. De ideale optie is om voor deze piek lange koolhydraten op te pikken. Ik gaf mijn dochter bijvoorbeeld 's nachts kefir, de hoeveelheid die ik empirisch had uitgekozen. Als de eerste helft van de nacht niet naar beneden gaat, maar stilstaat, dan zal de tweede helft van de nacht opgaan - dit is de specificiteit van Protafan Morning Protafan. Een veelgemaakte fout is om het te verwijderen bij het vullen van suiker voor de lunch. Dit is de piek van Protafan en er kan niets aan worden gedaan, het is noodzakelijk om voor deze piek koolhydraten te selecteren. Protafan wordt meestal samen met Actrapid gebruikt. Er is een schema waarbij Actrapid wordt geïnjecteerd bij het ontbijt en het avondeten, en tijdens de lunch wordt het eten gecompenseerd door de piek van Protafan, maar dit kan worden geboden door mensen met een lage insulinebehoefte of door degenen die kunnen rondkomen met een kleine snack tijdens de lunch. De ochtend komt Protafan meestal niet voor het avondeten. Hier is de uitweg: ofwel een sterke dosis Actrapid toedienen, ofwel het schema proberen met driemaal de Protafan-injectie. Ik deelde de dagelijkse dosis Protafan in drie injecties en injecteerde met een interval van 8 uur. Het Protafan-profiel was vloeiender en het gebrek aan achtergrond verdween 's avonds..

Basale insuline Lantus. Heeft geen piek en is 24 uur of langer geldig. Het wordt 's nachts opgehaald, dat wil zeggen dat de nacht precies moet staan. Corrigeert met bolussen gedurende de dag. Het nadeel is dat het lang komt en lang weggaat, dat wil zeggen dat als de behoefte aan insuline verandert, u ongeveer 3 dagen moet wachten voordat de verhoogde of verlaagde dosis werkt.Het heeft een kleine piek in de eerste uren van actie. Als de CK daar met 1-2 mmol daalt, is dit het normale gedrag van Lantus. Het is moeilijk om de dosis aan te passen voor mensen met verschillende behoeften, dag en nacht. Mijn dochter is precies zo. Ik heb Lantus 's morgens,' s middags en 's nachts op haar gezet - het leverde geen ideaal beeld op. Voor de nacht gestopt bij de podkolka, maar er was een probleem met de ochtendactrapid, die 's ochtends niet genoeg achtergrond had om zich om te draaien. Ik begon te proberen 1 eenheid te slopen. Lantus in de ochtend. Daardoor is er nu een dosis van 5 eenheden 's nachts, 2 eenheden' s ochtends. In de winter waren de doseringen hoger. En de ochtend begon Actrapid zich normaal te ontvouwen en met normale snelheid te werken. Belangrijk. Als u Lantus verdeelt en 's ochtends begint met het injecteren van de tweede dosis, moet u de bolusdoses vóór de lunch en het avondeten met hoeveel, allemaal afzonderlijk verminderen. Nu pas ik de achtergrond als volgt aan: gebrek of teveel overdag - ik verlaag of verhoog de ochtenddosis, ik zoek drie dagen. Gebrek aan of teveel 's nachts - aanpassing van de nachtdosis.

Basale insuline Levemir. Geweldig voor kinderen, en hetzelfde voor volwassenen. De verandering van de dosis duurt niet zo lang als bij Lantus en kan bijna de volgende dag worden gezien. Heeft een kleine piek, maar veel kleiner dan die van Protafan. Voor sommigen is één injectie per dag voldoende, maar het schema van tweevoudige toediening van Levemir wordt voornamelijk gebruikt: 's ochtends en' s nachts. De nachtdosis moet CK 's nachts praktisch op hetzelfde niveau houden. De ochtenddosis kan worden aangepast door te vasten. Dat wil zeggen, ontbijt, lunch en diner worden beurtelings overgeslagen, de CK moet waterpas zijn. Er is een schema voor de drievoudige introductie van Levemir. We hebben het ook geprobeerd vanwege het feit dat de ochtend Levemir niet duurde tot het avondeten en we de dosis Actrapid aanzienlijk moesten verhogen, maar ik deelde de dosis Levemir niet in drie enkele, zoals bij Protafan. Levemir gaat langer mee dan Protafan, dus ik heb een extra kleine tip Levemir geïntroduceerd tijdens de lunch, wat veel hielp bij het compenseren van het avondeten.

Korte bolusinsulines zoals Actrapid. Voordelen - langzame insuline, wat moeilijk is om hypa over te slaan. Er zijn snacks op Actrapid waar vooral kinderen van genieten. Nadelen - een pauze, vaak noodzakelijk voor de maaltijd, moeilijke compensatie voor voedingsmiddelen met een hoge glycemische index. Actrapid piekt 2 uur na toediening. De maaltijden zijn onderverdeeld in hoofdmaaltijden en snacks. Hoe meer snacks, hoe gladder de Sk. De hoeveelheid van het hoofdvoer wordt zo gekozen dat de CK na twee uur niet hoger is dan 8. Als de CK hoger is, neemt het hoofdvoedsel af totdat de CK na twee uur normaal wordt. Als je één snack maakt, zal deze groot blijken te zijn en zal de CK hoog genoeg worden verhoogd. Als je de snack verplettert, wordt de SC zachter. Mijn dochter krijgt de hoofdmaaltijd + 3 kleine snacks en CK is erg gelijkmatig. Actrapid heeft een staart, die tevens als achtergrond dient. Suiker op de staart van Actrapid moet naar beneden. Als SC opstaat of omhoog gaat, is er weinig basale insuline, een deel van Actrapid gaat naar de achtergrond. De actietijd van Actrapid wordt overal op verschillende manieren geschreven. Voor ons werkt het grootste deel van Actrapid ongeveer 5 uur, en nog eens 2 uur werkt de staart, wat ook CK behoorlijk sterk kan verminderen. Ik stopte Actrapid 's ochtends in mijn buik, in mijn hand voor lunch en diner. Insuline is traag, dus de pauze wordt empirisch gekozen.

Bolus ultrakorte insulines, bijvoorbeeld NovoRapid.. Bedrijfstijd 3-5 uur, piek volgens instructies in 1-3 uur, MAAR dit is een zeer snelle insuline en in het beginstadium moeten regelmatig metingen worden verricht om te bepalen waar een bepaalde persoon een piek heeft. Dit is nodig om plukken te voorkomen. Met de juiste dosis moet de suiker voor de maaltijd na 4 uur gelijk zijn aan de suiker. Op het hoogtepunt moet de suiker 2-3 mmol hoger zijn dan de oorspronkelijke. Valt de piek door, dan is het nodig om de CK te verhogen met snelle koolhydraten zodat er geen hype is. Op een lage CK injecteert NovoRapid na het eten en op een langzame plaats: dij, arm. Bij een hoge CK wordt een verlaging van de dosis toegevoegd aan de hoofddosis en wordt Novorapid vóór de maaltijd en in de maag geïnjecteerd..

Auteur van het artikel - Katyusha

Laatst gewijzigd door Dik op 22 apr. 2011 21:50, in totaal 2 keer bewerkt.

Uitgebreide insulines, basaal en bolus: wat is het?

Glucose is de belangrijkste energiebron voor het hele lichaam. Bij een onvoldoende hoeveelheid glucose kan een persoon ernstige zwakte, verstoringen in de werking van de hersenen en een toename van het acetongehalte in het bloed ervaren, wat leidt tot de ontwikkeling van ketoacidose.

Een persoon ontvangt de meeste koolhydraten uit voedsel, het eten van fruit, groenten, verschillende granen, brood, pasta en natuurlijk snoep. Koolhydraten worden echter vaak snel opgenomen en daarom begint het glucosegehalte in het lichaam tussen de maaltijden door weer te dalen..

Om een ​​scherpe daling van de bloedsuikerspiegel te voorkomen, helpt de lever een persoon, die een speciale stof afscheidt, glycogeen, die, wanneer het in de bloedbaan terechtkomt, wordt omgezet in pure glucose. Voor zijn normale assimilatie produceert de alvleesklier constant een kleine hoeveelheid insuline, waardoor de energiebalans in het lichaam wordt gehandhaafd..

Dergelijke insuline wordt basaal genoemd en de alvleesklier scheidt het af in een volume van 24-28 eenheden per dag, dat wil zeggen ongeveer 1 eenheid. in uur. Maar op deze manier gebeurt dit alleen bij gezonde mensen, bij patiënten met diabetes mellitus wordt basale insuline ofwel helemaal niet uitgescheiden, ofwel niet waargenomen door interne weefsels als gevolg van de ontwikkeling van insulineresistentie..

Om deze reden hebben diabetici dagelijkse injecties met basale insuline nodig om glycogeen te metaboliseren en hoge bloedsuikerspiegels te voorkomen. Het belangrijkste is om de juiste dosering basale insuline te kiezen en het gebruik ervan te coördineren met kort- en langwerkende insulines..

Eigenschappen van basale insulinepreparaten

Basale of, zoals ze ook worden genoemd, achtergrondinsulines zijn geneesmiddelen met een gemiddelde of langdurige werking. Ze zijn verkrijgbaar als een suspensie die alleen bedoeld is voor subcutane injectie. Veneuze injectie van basale insuline wordt sterk afgeraden.

In tegenstelling tot kortwerkende insulines zijn basale insulines ondoorzichtig en zien ze eruit als een troebele vloeistof. Dit komt door het feit dat ze verschillende onzuiverheden bevatten, zoals zink of protamine, die de snelle opname van insuline verstoren en daardoor de werking verlengen..

Tijdens opslag kunnen deze onzuiverheden neerslaan, daarom moeten ze vóór injectie gelijkmatig worden gemengd met andere componenten van het medicijn. Om dit te doen, rolt u de fles in de palm van uw hand of draait u deze meerdere keren op en neer. Het medicijn schudden is ten strengste verboden..

De modernste preparaten, waaronder Lantus en Levemir, hebben een transparante consistentie, omdat ze geen vreemde onzuiverheden bevatten. De werking van deze insulines werd verlengd door een verandering in de moleculaire structuur van het medicijn, waardoor ze niet te snel worden opgenomen..

Basale insulinepreparaten en hun werkingsduur:

Het aantal basale insuline-injecties per dag hangt af van het type medicijn dat aan de patiënt wordt toegediend. Dus als u Levemir gebruikt, moet de patiënt twee injecties met insuline per dag toedienen - 's nachts en nog een keer tussen de maaltijden door. Het helpt de vereiste basale insulinespiegels in het lichaam te behouden..

Langwerkende insulinemedicijnen op de achtergrond, zoals Lantus, kunnen het aantal injecties verminderen tot één injectie per dag. Om deze reden is Lantus het meest populaire langwerkende medicijn onder diabetici. Het wordt gebruikt door bijna de helft van de patiënten bij wie diabetes is vastgesteld.

Hoe u uw basale insulinedosis berekent

Basale insuline speelt een cruciale rol bij de succesvolle behandeling van diabetes. Het is het gebrek aan achtergrondinsuline dat vaak ernstige complicaties in het lichaam van de patiënt veroorzaakt. Om de ontwikkeling van mogelijke pathologieën te voorkomen, is het belangrijk om de juiste dosering van het medicijn te kiezen..

Zoals hierboven vermeld, zou de dagelijkse dosis basale insuline idealiter tussen de 24 en 28 eenheden moeten liggen. Tegelijkertijd is er geen enkele dosis achtergrondinsuline die geschikt is voor alle diabetici. Elke diabeet moet voor zichzelf de meest geschikte hoeveelheid van het medicijn bepalen..

Hierbij moet rekening worden gehouden met veel verschillende factoren, zoals de leeftijd, het gewicht, de bloedsuikerspiegel van de patiënt en hoeveel jaar hij aan diabetes lijdt. Alleen in dit geval zullen alle methoden voor diabetesbehandeling echt effectief zijn..

Om de juiste dosis basale insuline te berekenen, moet de patiënt eerst zijn body mass index bepalen. Dit kan met de volgende formule: Body mass index = gewicht (kg) / lengte (m²). Dus als een diabetespatiënt 1,70 m lang is en 63 kg weegt, dan is zijn body mass index: 63 / 1,70² (2,89) = 21,8.

Nu moet de patiënt zijn ideale lichaamsgewicht berekenen. Als de index van zijn werkelijke lichaamsgewicht tussen 19 en 25 ligt, moet je om het ideale gewicht te berekenen de index 19 gebruiken. Dit moet gebeuren volgens de volgende formule: 1,70² (2,89) × 19 = 54,9≈55kg.

De patiënt kan natuurlijk zijn werkelijke lichaamsgewicht gebruiken om de basale insulinedosis te berekenen, maar dit is om verschillende redenen ongewenst:

• Insuline is een anabole steroïde, wat betekent dat het helpt om het gewicht van een persoon te verhogen. Daarom, hoe hoger de dosis insuline, hoe sterker de patiënt kan herstellen;
• Een te grote hoeveelheid insuline is gevaarlijker dan een gebrek aan insuline, omdat het ernstige hypoglykemie kan veroorzaken. Daarom is het beter om met lage doseringen te beginnen en deze vervolgens geleidelijk te verhogen..

De basale insulinedosering kan worden berekend met behulp van een vereenvoudigde formule, namelijk: ideaal lichaamsgewicht × 0,2, dat wil zeggen 55 × 0,2 = 11. De dagelijkse dosis achtergrondinsuline zou dus 11 eenheden moeten zijn. Maar zo'n formule wordt zelden gebruikt door diabetici, omdat deze een hoge mate van fouten bevat..

Er is nog een meer gecompliceerde formule voor het berekenen van uw insulinedosis op de achtergrond om u te helpen het meest nauwkeurige resultaat te krijgen. Om dit te doen, moet de patiënt eerst de dosering van de volledige dagelijkse insuline berekenen, zowel basaal als bolus..

Om erachter te komen hoeveel insuline een patiënt in één dag nodig heeft, moet hij het ideale lichaamsgewicht vermenigvuldigen met een coëfficiënt die overeenkomt met de duur van zijn ziekte, namelijk:

1. Van 1 jaar tot 5 jaar - coëfficiënt 0,5;
2. Van 5 tot 10 jaar oud - 0,7;
3. Meer dan 10 jaar - 0.9.

Dus als het ideale lichaamsgewicht van de patiënt 55 kg is, en hij lijdt al 6 jaar aan diabetes, dan is het nodig om zijn dagelijkse insulinedosis te berekenen: 55 × 0,7 = 38,5. Het verkregen resultaat komt overeen met de optimale dosis insuline per dag.

Nu, van de totale dosis insuline, is het nodig om dat deel te isoleren dat op de basale insuline zou moeten vallen. Het is niet moeilijk om dit te doen, want zoals u weet, mag het totale volume basale insuline niet meer dan 50% van de totale dosis insulinepreparaten bedragen. Beter nog, als het 30-40% van de dagelijkse dosering is en de resterende 60 worden ingenomen door bolusinsuline.

De patiënt moet dus de volgende berekeningen uitvoeren: 38,5 ÷ 100 × 40 = 15,4. Om het eindresultaat af te ronden, krijgt de patiënt de meest optimale dosis basale insuline, namelijk 15 eenheden. Dit betekent niet dat deze dosis niet hoeft te worden aangepast, maar wel zo dicht mogelijk bij de behoeften van zijn lichaam..

Hoe u uw dosis basale insuline kunt aanpassen

Om de dosering van achtergrondinsuline tijdens de behandeling van diabetes type 1 te controleren, heeft de patiënt een speciale basale test nodig. Aangezien de lever de klok rond glycogeen afgeeft, moet de juiste dosis insuline zowel overdag als 's nachts worden gecontroleerd..

Deze test wordt alleen op een lege maag uitgevoerd, daarom moet de patiënt op het moment van zijn gedrag volledig weigeren te eten, het ontbijt, de gelofte of het avondeten overslaan. Als schommelingen in de bloedsuikerspiegel tijdens de test niet meer dan 1,5 mmol bedragen en de patiënt geen tekenen van hypoglykemie vertoont, wordt een dergelijke dosis basale insuline als voldoende beschouwd..

Als de patiënt een daling of stijging van de bloedsuikerspiegel heeft, moet de dosis achtergrondinsuline dringend worden gecorrigeerd. Het is noodzakelijk om de dosering geleidelijk te verhogen of te verlagen met niet meer dan 2 eenheden elk. per keer en niet meer dan 2 keer per week.

Een ander teken dat de patiënt de juiste dosering van langdurige insulines gebruikt, is een lage bloedsuikerspiegel tijdens de ochtend- en avondcontroles. In dit geval mogen ze de bovengrens van 6,5 mmol niet overschrijden.

'S Nachts een basale test uitvoeren:

• Op deze dag moet de patiënt zo vroeg mogelijk eten. Het is het beste als de laatste maaltijd niet later dan 18.00 uur plaatsvindt. Dit is nodig zodat tegen de tijd dat de test wordt uitgevoerd, het effect van de korte insuline die tijdens het avondeten wordt toegediend, volledig voorbij is. Dit duurt doorgaans minimaal 6 uur..
• Om 12 uur 's ochtends moet een injectie worden gegeven, waarbij subcutaan medium (Protafan NM, InsumanBazal, Humulin NPH) of lange (Lantus) insuline wordt geïnjecteerd..
• Nu moet u uw bloedsuikerspiegel om de twee uur meten (om 2:00, 4:00, 6:00 en 8:00), waarbij u de schommelingen opmerkt. Als ze de markering van 1,5 mmol niet overschrijden, is de dosis correct geselecteerd.
• Het is belangrijk om de piek van insulineactiviteit, die optreedt na ongeveer 6 uur met middelmatig werkende geneesmiddelen, niet te missen. Met de juiste dosering op dit punt zou de patiënt geen scherpe daling van de glucosespiegels en de ontwikkeling van hypoglykemie moeten ervaren. Bij gebruik van Lantus kan dit item worden overgeslagen, omdat het geen piek van activiteit heeft.
• De test moet worden geannuleerd als de patiënt hyperglykemie heeft of als de glucosespiegel boven 10 mmol stijgt voordat de test wordt gestart..
• Voor de test mag u nooit korte insuline injecteren.
• Als de patiënt tijdens de test een hypoglykemie-episode heeft, moet deze worden gestopt en moet de test worden stopgezet. Als de bloedsuikerspiegel daarentegen tot een gevaarlijk niveau is gestegen, is het noodzakelijk om een ​​kleine injectie korte insuline te geven en de test uit te stellen tot de volgende dag..
• De juiste aanpassing van de basale insuline kan alleen worden gemaakt op basis van drie vergelijkbare tests..

Overdag een basale test uitvoeren:

• Om dit te doen, moet de patiënt de voedselinname 's ochtends volledig annuleren en, in plaats van korte insuline, middelmatig werkende insuline introduceren..
• De patiënt moet nu elk uur voor de lunch zijn bloedsuiker controleren. Als het valt of stijgt, moet de dosering van het medicijn worden aangepast, als het vlak blijft, houd het dan hetzelfde.
• De volgende dag moet de patiënt een regelmatig ontbijt en injecties met korte en middellange insuline nemen..
• Lunch en nog een shot korte insuline moeten worden overgeslagen. 5 uur na het ontbijt moet u voor de eerste keer uw bloedsuikerspiegel controleren.
• Verder moet de patiënt het glucosegehalte in het lichaam elk uur tot het avondeten controleren. Als er geen significante afwijkingen werden opgemerkt, is de dosis correct.

Voor patiënten die insuline Lantus gebruiken om diabetes te behandelen, is er geen dagelijkse test nodig. Omdat Lantus een lange insuline is, hoeft het slechts eenmaal per dag, voor het slapengaan, aan de patiënt te worden toegediend. Daarom is het noodzakelijk om de geschiktheid van de dosering alleen 's nachts te controleren..

Informatie over de soorten insuline wordt gegeven in de video in dit artikel..

Hoe bolusinsuline te berekenen

Bolusinsuline is kortwerkende of ultrasnelwerkende insuline die in voedsel wordt geïnjecteerd of corrigerende maatregelen neemt.

Correctieproblemen voor verschillende aandoeningen, zoals stress of ontsteking, zijn belangrijk, maar niet zo frequent als de moeilijkheden die we ondervinden bij het compenseren van voedsel. De moeilijkheid bij het omgaan met suikers met bolusinsuline is dat verschillende componenten van voedsel met verschillende snelheden worden verteerd, wat betekent dat glycemie in fasen verandert en niet altijd voorspelbaar is..

Spijsverteringstijd en glycemische groei

We kunnen niet veel tijd besteden aan het in aanmerking nemen van alle nuances. Er zijn echter een paar dingen waar u rekening mee moet houden die compensatie gemakkelijker kunnen maken. Dergelijke nuances omvatten bijvoorbeeld de tijd voor het verteren van voedsel in de maag:

• eenvoudige koolhydraten worden sneller opgenomen dan complexe;
• 's ochtends zijn de slijmvliezen van het lichaam meer inzichtelijk, dus suikers zullen mogelijk sneller groeien als reactie op koolhydraten dan' s avonds voor dezelfde maaltijd;
• vet vertraagt ​​de verteringsprocessen, wat betekent dat de afgifte van glucose aan het bloed veel langzamer zal zijn;
• eiwitvertering duurt veel langer dan koolhydraten;
• eiwitten in grote hoeveelheden (meer dan 40 gram) zullen het niveau van glycemie beïnvloeden; als we rekening houden met bovenstaande nuance, kunnen we ook zeggen dat het effect van een grote hoeveelheid eiwit op glucose enkele uren na een maaltijd kan optreden (zelfs in lange tijd - 6 uur na een maaltijd).

Met de komst van continue glucosemonitoring (CGM) kunt u uw individuele respons volgen. Als u de nuances van de invloed van voedsel kent, evenals uw activiteitenprogramma, is het veel gemakkelijker om te begrijpen wat de oorzaak is van deze of gene verhoging van de bloedsuikerspiegel.

Onthoud alleen dat wanneer u CGM gebruikt, u uw glycemische niveau met een vertraging van ongeveer 15 minuten ziet.

Een ander punt over de spijsvertering en het weergeven van glycemie op de monitor. Meestal zien we na het eten een vertraagde stijging van de suiker. Dit betekent dat het na een maaltijd met een gemengde maaltijd enige tijd duurt voordat we een verandering in de glucosespiegel zien. Over het algemeen kan het 50 minuten of langer duren tussen een maaltijd en glucose om de interstitiële vloeistof binnen te dringen die wordt gebruikt om de CGM te meten. Op dit moment vindt de spijsvertering plaats, wordt glucose in de bloedbaan getransporteerd en wordt de glucoseconcentratie in de interstitiële vloeistof in evenwicht gehouden. Dit geldt vooral voor voedingsmiddelen met complexe koolhydraten, vetten en eiwitten..

Hoe lang duurt het voordat bolusinsuline effect heeft?

Het insulinepakket bevat een bijsluiter, waarin de grafieken de tijd laten zien waarop de insuline zich ontvouwt - de snelheid van het beginnen met werken, de piek van insulineactiviteit, de totale duur van de insuline.

Uitbreidingstijd - de tijd voor de toename van de werkefficiëntie. Piek is het moment waarop de insulineactiviteit zijn maximum bereikt. Na de piek blijft insuline werken, maar de effectiviteit neemt af.

De stijgtijd van de insulinewerking kan variëren, maar duurt gewoonlijk een korte periode - 10-20% van de totale activiteitstijd. Dan volgt de piek zelf, wanneer het actieniveau stopt met groeien en begint te dalen. En dan kan de actietijd lang duren.

Voor ultrakorte insulines (zoals apidra, novorapid, humalog): het begin van de werking na toediening is 10-15 minuten, de piek treedt op na 60-90 minuten, het einde van de werking treedt op ongeveer 4-5 uur na toediening.
Voor korte insuline (zoals actrapid, rinsulin R, humodar R, humulin Regular, insuman): het tijdstip waarop de werking begint na toediening is 30-60 minuten, de piek treedt op na 2-4 uur, het einde van de werking is ongeveer 5-8 uur na toediening.
Hoewel de meesten van hen nu ultrakortwerkende insulines gebruiken, zowel voor pompen als voor spuitpennen.

Waarom u moet weten hoe lang insuline actief blijft?

1. We streven naar het maximale samenvallen van de piekarbeid van insuline en de piekopname van glucose, zodat ze elkaar compenseren, en we krijgen een gelijkmatige lijn van de bloedsuikergrafiek..
2. We willen niet dat insuline sneller werkt dan dat we glucose uit voedsel halen, omdat dit zal leiden tot een laag suikergehalte..
3. We moeten ons voorstellen dat er op het moment van snacken nog steeds actieve insuline in het lichaam aanwezig is..
4. Op basis van het tijdstip waarop de actiepiek begint, moet u de tijd plannen tussen injectie, eten en sporten.

Berekening van insulinebolus

Bij de berekening van de bolus-insulinebehoefte wordt rekening gehouden met de hoeveelheid koolhydraten in de voeding en de koolhydraatverhouding (koolhydraat / insuline-verhouding)

De formule voor het berekenen van de benodigde bolusdosis voor voedsel:

Om de bolus te berekenen, moet u de helpers-coëfficiënten onthouden:
De gevoeligheidscoëfficiënt (insulinegevoeligheidsfactor) geeft aan hoeveel de bloedglucosespiegel daalt bij de introductie van 1 E insuline.
De koolhydraatverhouding (de verhouding tussen koolhydraten en insuline) geeft weer hoeveel koolhydraten in uw lichaam kunnen compenseren voor 1 E insuline.

• Als de koolhydraatverhouding is berekend per gram koolhydraten, dan:

Bolus Insuline = koolhydraat- / koolhydraatratio + (huidig ​​glycemisch niveau - beoogd glycemisch niveau) / insulinegevoeligheidsfactor

• Als de koolhydraatverhouding is berekend per korreleenheid, dan:

Bolus insuline = koolhydraatverhouding x broodeenheden + (huidig ​​glycemisch niveau - beoogd glycemisch niveau) / insulinegevoeligheidsfactor

Geavanceerde bolusberekening

Een verbeterde formule is te vinden in westerse media en diablogs. David Worthington, auteur van Insulinnation, stelt bijvoorbeeld voor om de volgende methode te gebruiken:

Bolusinsuline = [UP / UK + (TSC –CSK) / CV] x FS - AI.

Bolusinsuline is

Alle mensen met diabetes mellitus type 1, evenals sommige mensen met diabetes mellitus type 2, gebruiken een basistherapie met bolusinsuline. Dit betekent dat ze lange (basale) insuline (Lantus, Levemir, Tresiba, NPH, etc.) injecteren, die nodig is voor glucose dat tussen de maaltijden in ons lichaam wordt aangemaakt, evenals korte injecties (Actrapid NM, Humulin R Insuman Rapid) of ultrakorte insuline (Humalog, Novorapid, Apidra), d.w.z. bolussen die nodig zijn om het glucosegehalte dat we via voedsel krijgen te verlagen (Fig. 1). In insulinepompen worden beide functies uitgevoerd door ultrakorte insuline..

Afb. 1 Basisbehandeling met bolusinsuline

De berekening van de dagelijkse insulinedosis en de basale insulinedosis wordt uitvoerig beschreven in het artikel "Berekenen van de basale insulinedosis". In het kader van dit artikel zullen we ons alleen richten op het berekenen van de dosis bolusinsuline..

Het is belangrijk om te onthouden dat ongeveer 50-70% van de dagelijkse insulinedosis bolusinsuline moet zijn en 30-50% basaal. Houd er rekening mee dat als uw basale (lange) insulinedosis onjuist is geselecteerd, het hieronder beschreven berekeningssysteem u geen extra voordelen zal opleveren bij de bloedglucoseregulatie. We raden aan te beginnen met basale insulinecorrectie.

Terug naar bolusinsuline.

Bolusinsulinedosis = insuline voor glucosecorrectie + insuline voor voedsel (per XE)

Laten we elk item in meer detail analyseren

1. Insuline voor glucosecorrectie

Als u uw glucosespiegel heeft gemeten en deze ligt boven de streefwaarden die door uw endocrinoloog worden aanbevolen, dan moet u een bepaalde hoeveelheid insuline injecteren om uw bloedglucosespiegel te verlagen..

Om de hoeveelheid insuline voor glucosecorrectie te berekenen, moet u weten:

- huidige bloedglucosespiegel

- uw glucosestreefwaarden (kunt u opvragen bij uw endocrinoloog en / of berekenen met een rekenmachine)

De gevoeligheidscoëfficiënt geeft aan hoeveel mmol / L 1 eenheid insuline de bloedglucosespiegel verlaagt. De "regel van 100" wordt gebruikt om de gevoeligheidsfactor (ISF) te berekenen, 100 wordt gedeeld door de dagelijkse insulinedosis (SDI).

Gevoeligheidsfactor (CCH, ISF) = 100 / SDI

VOORBEELD: stel dat SDI = 39 U / dag, dan is de gevoeligheidscoëfficiënt = 100/39 = 2,5

Kortom, u kunt de hele dag één gevoeligheidsfactor laten staan. Maar vaker wel dan niet, gezien onze fysiologie en de timing van onze contrainsulaire hormoonproductie, is de insulinegevoeligheid 's ochtends slechter dan' s avonds. Dat wil zeggen, ons lichaam heeft 's ochtends meer insuline nodig dan' s avonds. En op basis van de gegevens van ons VOORBEELD, raden we aan:

- verlaag 's morgens de coëfficiënt tot 2,0,

- laat coëfficiënt 2,5 in de middag,

- in de avond verhogen naar 3.0.

Laten we nu de insulinedosis voor glucosecorrectie berekenen:

Insuline voor glucosecorrectie = (huidige glucose - streefwaarde) / responsfactor

VOORBEELD: persoon met diabetes type 1, gevoeligheidsfactor 2,5 (hierboven berekend), streefglucosewaarden van 6 tot 8 mmol / l, bloedglucosespiegel op dit moment 12 mmol / l.

Laten we eerst de doelwaarde definiëren. We hebben een interval van 6 tot 8 mmol / L. Dus welke waarde moet je in de formule opnemen? Neem meestal het rekenkundig gemiddelde van twee waarden. Dat wil zeggen, in ons voorbeeld (6 + 8) / 2 = 7.
Insuline voor glucosecorrectie = (12-7) / 2,5 = 2 U

2. Insuline voor voedsel (voor XE)

Dit is de hoeveelheid insuline die u moet injecteren om de koolhydraten uit uw dieet te dekken..

Om de insulinedosis voor voedsel te berekenen, moet u weten:

- hoeveel eenheden brood of gram koolhydraten ga je eten, bedenk dat in ons land 1XE = 12 gram koolhydraten (in de wereld komt 1XE overeen met 10-15 gram HC)

- insuline / koolhydraatverhouding (of koolhydraatverhouding).

De insuline / koolhydraatverhouding (of koolhydraatverhouding) geeft aan hoeveel gram koolhydraten wordt gedekt door 1 E insuline. Voor de berekening wordt de "regel 450" of "500" gebruikt. In onze praktijk gebruiken we de "regel van 500". We delen namelijk 500 door de dagelijkse dosis insuline.

Insuline / koolhydraatverhouding = 500 / SDI

Terugkomend op ons VOORBEELD, waar SDI = 39 U / dag

insuline / koolhydraatverhouding = 500/39 = 12,8

Dat wil zeggen dat 1 eenheid insuline 12,8 gram koolhydraten bevat, wat overeenkomt met 1 XE. Daarom is de verhouding insuline-koolhydraten 1U: 1XE

U kunt ook de hele dag één insuline / koolhydraatverhouding aanhouden. Maar op basis van fysiologie, op basis van het feit dat er 's ochtends meer insuline nodig is dan' s avonds, raden we aan om de ins / angle-ratio 's ochtends te verhogen en' s avonds te verlagen..

Op basis van ons VOORBEELD raden we aan:

- verhoog 's morgens de hoeveelheid insuline met 1 XE, dat wil zeggen 1,5 U: 1 XE

- vertrek 1U in de middag: 1XE

- 's avonds ook vertrekken 1ED: 1XE

Laten we nu de insulinedosis voor voedsel berekenen

Insulinedosis voor voedsel = Ins / Carbon-verhouding * XE-hoeveelheid

VOORBEELD: tijdens de lunch gaat een persoon 4 XE eten, en zijn verhouding insuline / koolhydraten is 1: 1.

Insulinedosis voor voedsel = 1 × 4XE = 4U

3. Bereken de totale bolusdosis insuline

Zoals hierboven vermeld

BOLUS INSULINE DOSIS = GLUCOSECORRECTIE INSULINE + VOEDSEL INSULINE (OP XE)

Gebaseerd op ons VOORBEELD, blijkt

Bolusinsulinedosis = (12-7) / 2,5 + 1 × 4XE = 2U + 4U = 6U

Op het eerste gezicht lijkt dit rekensysteem natuurlijk ingewikkeld en moeilijk te implementeren. Het draait allemaal om oefenen, u moet constant tellen om de berekening van bolusinsuline-doses automatisch te laten verlopen.

Tot slot wil ik u eraan herinneren dat de hierboven gepresenteerde gegevens het resultaat zijn van een wiskundige berekening op basis van uw dagelijkse insulinedosis. En dat betekent niet dat ze perfect voor jou moeten zijn. Hoogstwaarschijnlijk zult u tijdens de toepassing begrijpen waar en welke ratio kan worden verhoogd of verlaagd om de controle over diabetes te verbeteren. Het is alleen dat u tijdens deze berekeningen getallen zult krijgen waarop u zich kunt concentreren, en niet empirisch de insulinedosis selecteert.

We hopen dat dit artikel je heeft geholpen. Veel succes met het berekenen van insulinedoses en stabiele glucosespiegels!

Bolusinsuline voor diabetes mellitus

Een van de voordelen van pomptherapie is de mogelijkheid om een ​​willekeurig aantal bolussen toe te dienen die nodig zijn om de bloedglucose onder controle te houden na een maaltijd en wanneer de bloedglucose stijgt. Mensen die meer bolussen geven met een goede zelfbeheersing, hebben over het algemeen lagere HbA1c-waarden dan mensen die minder bolussen geven..

Er zijn twee soorten bolussen. Bolusinsuline die wordt gegeven om de bloedglucose tot een streefniveau te verlagen, wordt corrigerende insuline genoemd. Ook kan bolusinsuline worden toegediend om de opgenomen koolhydraten te assimileren, dat wil zeggen dat glucose verkregen uit voedselkoolhydraten de cellen kan binnendringen. Dit type bolus wordt een voedselbolus genoemd. Degenen die meer bolussen toedienen onder controle van de bloedglucosespiegels, hebben betere geglyceerde hemoglobinewaarden.

Het is belangrijk op te merken dat insulinedoses (zowel bolus als basislijn), en daarom de instellingen van de boluscalculator, niet constant zijn. Het kind groeit en ontwikkelt zich, de manier van leven kan veranderen, en daarmee veranderen ook de doses insuline. Bovendien, aangezien diabetes wordt gecompenseerd, neemt de behoefte aan insuline vaak af als gevolg van een toename van de insulinegevoeligheid, die allemaal een aanpassing van de insulinedoseringen vereisen. Daarom is het belangrijk om te leren hoe u uw basaalprofiel en boluscalculatorinstellingen kunt analyseren. Het wijzigen van de instellingen van de boluscalculator en het basaalprofiel wordt uitgevoerd door de behandelende arts of in overleg met hem.

Wijzigingen in de instellingen van de boluscalculator en het basaalprofiel moeten worden gemaakt door of in overleg met uw arts. De bolusdosis moet worden geselecteerd of aangepast nadat de basale snelheid is aangepast. Anders weet u niet zeker wat het probleem is, basale of bolusinsuline. Corrigerende bolus en maaltijdbolus mogen pas worden geëvalueerd nadat de basislijndosis is geselecteerd..

Corrigerende bolus

Onthoud dat de insulinegevoeligheidsfactor wordt gebruikt om de correctiebolus te berekenen, die bepaalt hoeveel uw bloedglucose daalt als u één eenheid insuline toedient. Een insulinegevoeligheidsfactor van 10 geeft bijvoorbeeld aan dat wanneer één eenheid insuline wordt toegediend, de bloedglucose met 10 mmol / l afneemt..

Om de effectiviteit van een correctiebolus te beoordelen, wordt de bloedglucose gemeten vóór toediening van insuline en 2 en 4 uur (tijd van de belangrijkste insulinewerking) na toediening. Met de juiste corrigerende bolus daalt uw bloedglucose na 2 uur met ongeveer 50% van de verwachte daling en moet deze binnen het streefbereik liggen aan het einde van de belangrijkste insulinetijd (de nuchtere bloedglucose die u nastreeft)..

Controle correctiebolus:

• De correctiebolus wordt berekend op basis van de insulinegevoeligheidsfactor (ISF)
• Meet de bloedglucose 2 en 4 uur na de corrigerende bolus (KB)
• Beoordeel CB op hyperglykemie en geen andere bolussen of maaltijden in de afgelopen 3-4 uur
• Met de juiste dosis KB zijn de bloedglucosespiegels:

De grafiek laat zien hoe ongeveer de bloedglucosespiegel na toediening zou moeten dalen.

Figuur 1. Normale afname van bloedglucose (BG) na corrigerende bolus

Stel dat een persoon om 9.00 uur een bloedglucosespiegel heeft van 12 mmol / L met een streefbereik van 6 tot 8 mmol / L en een PSI van 5. Hij dient één eenheid insulinecorrectiebolus toe (geen maaltijd) en na 2 uur de glucosespiegel in het bloed daalde tot 6,5 mmol / L, en na 4 uur om 13:00 uur lag de bloedglucosespiegel onder het streefbereik en bedroeg 4 mmol / L.

In dit geval duidt een lage bloedglucosespiegel aan het einde van de hoofdactie van de corrigerende bolus op een overmatige correctiebolus en moet u de FFI met 10-20% verhogen tot 5,5-6 in de instellingen van de boluscalculator, zodat de pomp de volgende keer in dezelfde situatie injecteer minder insuline.

Figuur 2. KB - correctiebolus, PCI - insulinegevoeligheidsfactor

In een ander geval lag de bloedglucose 4 uur na toediening van de correctiebolus boven het streefbereik. In deze situatie is het nodig om de insulinegevoeligheidsfactor te verlagen om meer insuline te kunnen injecteren..

Figuur 3. KB - Correctiebolus

Voedselbolus

De koolhydraatverhouding wordt gebruikt om de maaltijdbolus te berekenen. Om de toegediende bolus per maaltijd te beoordelen, moet u uw bloedglucose vóór de maaltijd, 2 uur en 4 uur na de maaltijd meten. Met een voldoende dosis voedselbolus moeten de bloedglucosewaarden aan het einde van de belangrijkste werking van insuline, na 4 uur, binnen de aanvankelijke waarde vóór de maaltijd liggen. Een lichte stijging van de bloedglucosespiegels is toegestaan ​​2 uur na de introductie van een bolus op voedsel, dit komt door het aanhoudende effect van insuline op dit moment, aangezien wanneer de bloedglucosespiegels gelijk zijn aan de oorspronkelijke, een verdere daling van de bloedglucosewaarden zal optreden, wat kan leiden tot hypoglykemie.

Controle maaltijdbolus:

• Maaltijdbolus wordt berekend op basis van de koolhydraatverhouding (CQ)
• Meet de bloedglucose vóór de maaltijd, 2 en 4 uur na de maaltijd
• Met de juiste dosis PB, bloedglucosewaarden:

Afbeelding 4. Normale BG-daling na een maaltijdbolus (FB). VK - koolhydraatverhouding, BU - voedselbolus

Correctie van de koolhydraatverhouding

Als uw bloedglucosespiegel 2 uur na een maaltijd is:

• verhoogd met meer dan 4 mmol / l in vergelijking met het niveau vóór de maaltijd - verhoog de CC met 10-20%;
• afgenomen met meer dan 1-2 mmol / l vergeleken met het niveau vóór de maaltijd - verlaag de CC met 10-20%

Figuur 5. BU - voedselbolus

Stel je voor dat na toediening van een 5 E maaltijdbolus om 9.00 uur, 2 uur later, de bloedglucose 2 mmol / L hoger was en na 4 uur de bloedglucose significant lager was dan de waarden vóór de maaltijd. In dit geval was de voedselbolus te veel. U moet de koolhydraatratio verlagen, zodat de boluscalculator minder insuline berekent.

Figuur 6. BU - Maaltijdbolus

In een ander geval was de bloedglucose 4 uur na een maaltijd hoger dan de basislijnwaarden, wat duidt op een gebrek aan bolus voor voedsel. U moet uw koolhydraatratio verhogen om meer insuline uit de boluscalculator te krijgen.

Wanneer u een correctiebolus en een maaltijdbolus combineert (bijvoorbeeld als uw bloedglucose hoog is voor een maaltijd), is het erg moeilijk om de juiste dosis van elke bolus te bepalen, daarom wordt aanbevolen om de correctiebolus en maaltijdbolus alleen te evalueren als deze bolussen afzonderlijk worden gegeven..

Beoordeel de corrigerende en maaltijdbolusdoseringen alleen als ze afzonderlijk van elkaar worden gegeven..

Wat van invloed is op maaltijdbolusinsuline?

De hoeveelheid insuline per maaltijd, of "voedselbolus", is voor elke persoon afhankelijk van verschillende factoren. Allereerst is dit natuurlijk de hoeveelheid koolhydraten die een persoon heeft ingenomen of gaat nemen, evenals de individuele verhouding tussen koolhydraten en insuline - de koolhydraatverhouding. De koolhydraatverhouding verandert meestal gedurende de dag. Voor de meeste mensen met diabetes is het 's ochtends hoger en' s avonds lager. Dit komt door het feit dat in de eerste helft van de dag het niveau van contra-insulaire hormonen hoger is, wat de effectiviteit van de geïnjecteerde insuline vermindert..

Een andere belangrijke factor die van invloed is op bolusinsuline, is de samenstelling van het voedsel. U kunt zich afvragen: waarom, omdat de bolus afhankelijk is van de hoeveelheid gegeten koolhydraten? Ondanks het feit dat de samenstelling van voedsel niet direct invloed heeft op de hoeveelheid geïnjecteerde insuline, zal het grotendeels afhangen van hoe snel en hoelang het voedsel de bloedglucose verhoogt..

Tabel 1. Invloed van de belangrijkste componenten van voeding op bloedglucose

Waarom is het belangrijk om rekening te houden met de samenstelling van voedsel? Verschillende voedingsmiddelen, zelfs met dezelfde hoeveelheid koolhydraten, kunnen de bloedglucose op verschillende manieren verhogen. De snelheid waarmee de bloedglucose na een maaltijd toeneemt, hangt grotendeels af van de snelheid waarmee de maag uit voedsel wordt geleegd, dat op zijn beurt grotendeels afhangt van de samenstelling van het voedsel, evenals van een aantal andere factoren. Om een ​​betere diabetescontrole te bereiken, moeten deze factoren in overweging worden genomen om optimale bloedglucosespiegels na de maaltijd te bereiken..

Tabel 2. Wat beïnvloedt de snelheid waarmee de bloedglucose na maaltijden stijgt

Een gezonde alvleesklier scheidt insuline af, afhankelijk van hoe glucose binnenkomt: als glucose langzaam in de bloedbaan komt, geeft de alvleesklier insuline geleidelijk af, als koolhydraten snel binnendringen, geeft de alvleesklier onmiddellijk een grote hoeveelheid insuline af.

Bij gebruik van injectiespuitpennen is de enige manier om insuline toe te dienen, de volledige dosis insuline in één keer te injecteren, of deze in verschillende delen te verdelen, wat ongemakkelijk kan zijn en extra ongemak veroorzaakt. Met een insulinepomp krijgt u meer flexibiliteit met verschillende bolustypen en heeft u geen injecties nodig.

Bolustypen

Afhankelijk van de aard van de introductie zijn er verschillende soorten bolussen (ongeacht of het een voedselbolus of een corrigerende bolus is). De belangrijkste taak van verschillende soorten bolustoediening van insuline is het afstemmen van de samenstelling van het voedsel (in termen van het effect op de snelheid en duur van de toename van de bloedglucose), de duur van de maaltijd en de toegediende insuline. Er zijn drie soorten bolus in bijna alle insulinepompmodellen: standaardbolus, verlengde bolus, dubbele bolus.

Tabel 3. Soorten bolussen

Standaard bolus

Verlengde bolus (verlengde of blokgolfbolus)

Dubbele bolus (dubbele golfbolus)

Dit type bolus is een combinatie van de vorige twee (vandaar de naam "gecombineerd"), dat wil zeggen, een deel van de insuline wordt onmiddellijk geïnjecteerd en een deel wordt geleidelijk over een bepaalde tijd geïnjecteerd. Bij het programmeren van dit type bolus, moet u de totale hoeveelheid insuline instellen, de hoeveelheid insuline die onmiddellijk moet worden toegediend (eerste golf) en de duur van de tweede golf. Dit type bolus kan worden gebruikt met een combinatie van voedingsmiddelen met veel vet en verteerbare koolhydraten (pizza, chips).

Bij gebruik van een dubbele bolus, niet meer toedienen dan
50%, en de duur van de tweede golf moet meer dan 2 uur worden ingesteld.

De hoeveelheid insuline voor de eerste en tweede golf, evenals de duur van de tweede golf, is afhankelijk van de aard van het voedsel, het glucosegehalte in het bloed vóór de maaltijd en andere factoren. Het zal oefenen om de optimale Dual Wave-bolusinstellingen te vinden. Voor de eerste keer wordt het niet aanbevolen om meer dan 50% van de volledige dosis insuline in de tweede golf te injecteren, en de duur van de toediening moet op meer dan 2 uur worden ingesteld. Na verloop van tijd zult u de parameters kunnen bepalen die voor u of uw kind optimaal zijn om de bloedglucosespiegel na een maaltijd te verbeteren..

"Superbolus"

Superbolus is de introductie van een deel van de basale insuline in de vorm van een aanvullende bolusinsuline, terwijl de toevoer van basale insuline volledig wordt gestopt of verminderd.

Het verhogen van de bolusdosis vanaf de basale dosis kan nuttig zijn wanneer een snellere insulinewerking vereist is. Superbolus kan bijvoorbeeld over voedsel worden toegediend in het geval van een maaltijd met een hoge glycemische index of in het geval van een 'snelle' maaltijd..

Figuur 7. Superbolus voor voedsel

Na inname van een "snelle" maaltijd en een standaardbolus van 6 E per maaltijd stijgt de bloedglucose tot meer dan 11 mmol / l. In dit geval is de basale snelheid binnen 2 uur na een maaltijd 1 E / uur. Om de superbolus te introduceren, kunt u de VBS 0% gedurende twee uur aanzetten, en gedurende deze tijd worden er geen 2 eenheden insuline toegediend. Deze 2 eenheden insuline moeten aan de maaltijdbolus worden toegevoegd (6 + 2 eenheden). Dankzij de 8 U superbolus zal de stijging van de bloedglucose na een maaltijd merkbaar minder zijn dan bij een gewone bolus.

Superbolus kan ook worden aangepast bij hoge bloedglucosespiegels om de bloedglucose zo snel mogelijk naar de streefwaarden te verlagen..

Figuur 8. Superbolus voor correctie

Om de superbolus toe te dienen, wordt de basale snelheid gedurende twee uur uitgeschakeld (TBD - tijdelijke basale snelheid 0%). De dosis insuline die gedurende deze tijd niet met een snelheid van 1 E / uur wordt toegediend, is 2 E. Deze basale insuline wordt aan de correctiebolus toegevoegd. De correctiedosis insuline voor een bepaalde bloedglucosespiegel is 4 E, dus de superbolus is 6 E (4 + 2 E). Een Superbolus verlaagt uw bloedglucose sneller en bereikt uw streefwaarde in minder tijd dan een standaardbolus.

Onthoud dat bij gebruik van een superbolus alle geïnjecteerde insuline als actief wordt geteld, ook al is een deel ervan in feite de basale dosis. Houd hier rekening mee wanneer u uw volgende bolus toedient..

I.I. Dedov, V.A. Peterkova, T.L. Kuraeva, D.N. Laptev

Verhouding basale tot bolusinsuline

Insuline-injecties zijn de enige manier voor een type 1-diabetespatiënt om hun bloedglucosespiegel normaal te houden. Met een dergelijke diagnose sterven inderdaad de cellen van de alvleesklier die nodig zijn voor de productie van hun eigen hormoon. Maar wat voor soort insuline, wanneer en hoeveel te injecteren, is een hele wetenschap die diabetici perfect moeten beheersen..

De alvleesklier van een persoon zonder diabetes mellitus produceert ongeveer 1 eenheid insuline per uur. Dit proces is permanent en natuurlijk. Deze afscheiding van het hormoon wordt basaal of achtergrond genoemd. Het is noodzakelijk om 's nachts en tussen maaltijden door een normale bloedsuikerspiegel te handhaven..

Bolus of prandiale insuline is voor iets heel anders nodig. Zijn alvleesklier produceert alleen als reactie op voedselinname. En deze hormoonafscheiding is verantwoordelijk voor onze suiker nadat we hebben gegeten.

Een diabetespatiënt, wiens alvleesklier het vermogen om insuline te produceren heeft verloren, moet deze processen reguleren met injecties. Bovendien is het niet voldoende om uzelf een hormoon te injecteren. Het is ook belangrijk om de verhouding tussen de afwisseling van base en bolus te observeren. Dit is de basis van insulinetherapie.

In de regel is het grootste deel van de dagelijkse dosis van het hormoon slechts een bolus, dat wil zeggen insuline “voor voedsel”. Dit is ongeveer 50-60%. Het aandeel van de basis, dat wil zeggen insuline van middellange of langwerkende, is van 40 tot 50%. Dit is de gemiddelde verhouding. Om te weten hoeveel insuline u nodig heeft, moet u contact opnemen met een endocrinoloog.

Basale insuline wordt meestal twee keer per dag toegediend: vóór de eerste maaltijd en voordat u weer naar bed gaat, gezien de maximale duur van 12 uur. Meestal worden hiervoor NPH-insulines gebruikt. Houd er echter rekening mee dat ze pas 2 uur na de injectie beginnen te werken. Als de werking van dergelijke insulines niet genoeg is voor een dag, is het toegestaan ​​om ze vaker te injecteren, tot 4 keer per dag. In dit geval worden injecties gegeven vóór de hoofdmaaltijden en ook voor het slapengaan. Het is ook acceptabel om NPH-insuline voor het ontbijt toe te dienen, samen met een bolus insuline. Dit vereenvoudigt het behandelingsregime aanzienlijk..

Het is mogelijk om de effectiviteit van het gekozen behandelingsregime te beoordelen door de bloedsuikerspiegel te controleren. De ochtendbolus moet de behoefte aan het hormoon tussen ontbijt en lunch dekken. Daarom moeten de metingen vóór de lunch worden uitgevoerd. De ochtenddosis NPH-basisinsuline duurt tot het avondeten en wordt vóór de laatste maaltijd geëvalueerd. De avondbolusinjectie beslaat het tijdsinterval van het avondeten tot middernacht, we meten suiker voor het slapengaan. Maar de basale NPH-insuline 's avonds compenseert insulinedeficiëntie' s nachts, dus het effect wordt beoordeeld aan de hand van het niveau van nuchtere bloedglucose.

Voor gedetailleerde opmerkingen en hulp bij het bepalen van de dosering van insuline, evenals de verhouding tussen het basislijn- en bolushormoon, wordt het aanbevolen om contact op te nemen met uw arts..